Blachy miedziane w budownictwie i wykończeniach

Miedź to jeden z najczęściej wykorzystywanych w budownictwie i przy pracach wykończeniowych materiałów. Jest równie popularna, jak aluminium czy stal, ponieważ wykazuje podobne do nich właściwości. Czym się charakteryzuje, do czego się jej używa i jak zaleca się o nią dbać?

Właściwości miedzi

Miedź to miękki metal, który doskonale przewodzi prąd i ciepło. Wykazuje świetną trwałość, a jej odporność na korozję przewyższa tę, którą posiada stal nierdzewna. Pod wpływem wilgoci pokrywa się patyną, która chroni ją przed działaniem szkodliwych czynników atmosferycznych. Występuje w kilku odmianach, co szczególnie doceniają architekci, gdyż jej dostępność w paru odcieniach zapewnia im spore pole do manewru w zakresie tworzenia projektów.

Miedź jest plastyczna, podatna na kształtowanie i kowalna. Wykazuje wysoki współczynnik ciągliwości, dlatego można formować z niej różne przedmioty, a te niemal dowolnie wyginać pod wybranym kątem, bez obaw o to, że pękną. Jest antybakteryjna, nie reaguje z większością substancji chemicznych, nie szkodzi jej ogień, wysokie ciśnienie ani wysoka temperatura. Co ważne, przez wzbogacenie jej cyną uzyskuje się mosiądz, z którego wytwarza się blachy z mosiądzu, taśmy, pręty, rury i w takiej postaci sprzedaje do dalszej obróbki.

Zastosowanie w budownictwie i wykończeniach

Miedź, a konkretnie blachy miedziane, rury, pręty, płaskowniki itp. wykorzystuje się do budowy instalacji wodnych, centralnego ogrzewania, gazowych, systemów klimatyzacji oraz solarnych. Bardzo często ze wspomnianego metalu robi się komponenty tworzące odwodnienia dachu, głównie rynny, pokrycia dachowe i okładziny ścienne. Produkuje się z niego także wanny, zlewozmywaki, baterie kuchenne i łazienkowe, naczynia, akcesoria kominkowe oraz wszelkiego rodzaju dekoracje np. lampy, wazony.

Czyszczenie i konserwacja przedmiotów z miedzi

Mimo że miedź pokryta patyną ma swój urok, to stworzone z niej przedmioty używane na co dzień lub stanowiące element aranżacji już niekoniecznie. Zielonkawo-niebieski nalot może popsuć cały efekt, dlatego warto regularnie go usuwać, zresztą podobnie jak nagromadzone na powierzchni wyrobów zabrudzenia. Oczywiście, trzeba w tej kwestii postępować rozważnie, aby rzeczy nie zniszczyć. Jak je czyścić? Już podpowiadamy!

  • Umyj przedmioty w ciepłej wodzie z dodatkiem mydła, spłucz i pozostaw do wyschnięcia.
  • Przetrzyj powierzchnię szmatką nasączoną w roztworze wody i amoniaku. Opłucz pod ciepłą wodą i odłóż.
  • Wetrzyj w miedź sok z cytryny albo nałóż na nią pastę z soli i octu. Po kilku minutach obficie spłucz i pozostaw do wyschnięcia.

Tak przygotowane, a więc dokładnie wyczyszczone przedmioty można poddać konserwacji. Polega ona na pokryciu ich preparatami woskowymi (woski miękkie i twarde rozpuszczone w terpentynie lub benzynie lakowej), olejami (olej kostny, parafinowy, wrzecionowy) albo lakierami rozpuszczalnikowymi (roztwór przygotowany z szelaku i spirytusu). Wosk nakłada się cienką warstwą, suszy, a powierzchnię szczotkuje szczotką z naturalnego włosia. Oleje z kolei rozprowadza się tamponem, a ich nadmiar usuwa miękką ściereczką. Natomiast lakiery rozsmarowuje się pędzlem lub tamponem.

Przeczytaj także